Wspominki IV

Znów listopad. Idę przed siebie w promieniach jesiennego słońca. Pod nogami szeleszczą liście spadające z drzew wraz z najlżejszym powiewem wiatru. Nie pamiętam kiedy ostatnio przyroda zgotowała nam taki ciepły początek przedostatniego miesiąca w roku. Wokół pełno ludzi, którzy w zadumie podążają w jedno miejsce. Cmentarz owiany jest magiczną w tym dniu aurą. Przyzywa nas szumem drzew, szeptem modlitwy, migoczącym na wietrze płomieniem. Idziemy niosąc w darze kwiaty i znicze dla tych, którzy odeszli. W cmentarnych alejkach nagrobne medaliony przyciągają wzrok. To zmarli nie dają nam zapomnieć. Pochylam się nad marmurową płytą. Zapalam znicz obok śnieżnobiałych kwiatów. Te same miejsca każdego roku. Te same twarze proszące o modlitwę. Te same wspomnienia…

Kiedy zamiera wokół nas,
W ciszę zaklęty świt
I ten sam...
Obcy czas...
Puste dni...

Gdy Ci zabiera kogoś czas,
rozpaczą sięgasz gwiazd
A gdzieś tam
Obcy świat...
Pusty dom....

Dziś już wiem będziesz zawsze blisko mnie
I wierzę w dobry czas, kiedy ból odejdzie sam.

Jak ciebie teraz kochać mam,
Jak Cię nie kochać mam, taki sam bliski, lecz inny tak.

Dziś już wiem jesteś zawsze blisko mnie,
a w sercu oddech gwiazd i anioły w moich snach...
Dziś już wiem będziesz zawsze blisko mnie
I wierzę w dobry czas, ból odejdzie sam
Odejdzie na dobre.
Dziś już wiem jesteś zawsze blisko mnie,
a w sercu oddech gwiazd i anioły w moich snach...

Zostawiam Wam przepiękny tekst piosenki Urszuli „Dziś już wiem”. Idę odpowiedzieć na wezwanie zmarłych.

źródło zdjęcia: internet