Duszona karkówka wg Aleex

Dzisiaj obchodzimy polskie Święto Niepodległości. Jest piękna, słoneczna niedziela. Za oknem powiewa biało-czerwona flaga. Ciasto na świąteczne popołudnie już jest gotowe. Zaczynam szykować obiad. Chcę zdążyć na mszę za ojczyznę jeszcze przed południem. Muszę być razem z moimi szkolnymi dziećmi, które będą stały ze sztandarem. Włączam radio. Trwa program Moniki Olejnik. Słucham go w każdą niedzielę. Ale nie dzisiaj. Nie mogę znieść tych bzdur, które wygłaszają w takim dniu zaproszeni goście. Piłsudski był wrogiem, Dmowski to faszysta, kłótnia o to, czyim imieniem nazwać ulicę! Ludzie! Dokąd my zmierzamy? W tym szaleństwie, które ogarnęło nasz naród nie może być żadnej metody! Mamy reprezentantów narodu, którzy zamiast łączyć wszystkich i pracować dla wspólnego dobra, dzielą nas i podsycają konflikty. Czemu to służy? Bo nie budowaniu siły Polski. Często zastanawiam się, czy Ci ludzie opowiadają takie rzeczy, bo im płacą, czy mają takie wypaczone poglądy?
Nasza historia nigdy nie była prosta i oczywista. Mnóstwo w niej wzajemnych waśni, niedokończonych spraw. Mnóstwo bezimiennych bohaterów i nieukaranych oprawców. Ale to historia. Należy o niej pamiętać i ją szanować, a nie wykorzystywać przeciwko narodowi, po to, by go podzielić. Ja znam polską historię. Umiem myśleć logicznie, wnioskować i formułować własne sądy. Kłótnie polityczne nie są mi do niczego potrzebne.Zresztą każdy wie i jak podają źródła (m.in. to), że odzyskiwanie przez Polskę niepodległości było procesem stopniowym i wybór 11 listopada jest dość arbitralny. Uzasadnieniem może być zbiegnięcie się wydarzeń w Polsce z końcem I wojny światowej na świecie (tego samego dnia miała miejsce kapitulacja Niemiec na froncie zachodnim). Kalendarium przedstawia się następująco:
• 5 listopada 1916 – wydanie aktu gwarantującego powstanie Królestwa Polskiego w bliżej nieokreślonych jeszcze granicach.
• 14 stycznia 1917 – rozpoczęcie działalności Tymczasowej Rady Stanu, oznaczające formalne zaistnienie Królestwa Polskiego.
• 12 września 1917 – przejęcie obowiązków głowy państwa przez Radę Regencyjną.
• 7 października 1918 – ogłoszenie niepodległości Polski przez Radę Regencyjną.
• 23 października 1918 – powołanie rządu Józefa Świeżyńskiego.
• 31 października 1918 - rozbrojenie wojsk austro-węgierskich w Krakowie.
• z 6 na 7 listopada 1918 – powstanie w Lublinie Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej z Ignacym Daszyńskim na czele.
• 10 listopada 1918 – przyjazd Józefa Piłsudskiego do Warszawy.
• 11 listopada 1918:
- przekazanie przez Radę Regencyjną władzy wojskowej (będącej częścią zwierzchniej władzy państwowej) Józefowi Piłsudskiemu. Piłsudski zostaje Naczelnym Dowódcą Wojsk Polskich;
- po pertraktacjach Piłsudskiego z Centralną Radą Żołnierską wojska niemieckie zaczęły wycofywać się z Królestwa Polskiego;
- rozbrojenie w nocy niemieckiego garnizonu stacjonującego w Warszawie;
- objęcie nadburmistrzostwa miasta Poznania przez Polaka, Jarogniewa Drwęskiego.
• 12 listopada 1918 - Rada Regencyjna powierza Józefowi Piłsudskiemu misję stworzenia rządu narodowego.
• 14 listopada 1918 – rozwiązanie się Rady Regencyjnej i przekazanie zwierzchniej władzy państwowej w ręce Józefa Piłsudskiego. Piłsudski zostaje głową państwa (na razie bez formalnego określenia nazwy urzędu).
• 15 listopada 1918 - Nr 204 „Monitora Polskiego” otrzymuje podtytuł „Dziennik Urzędowy Republiki Polskiej”. Zmiana nazwy państwa polskiego z „Królestwa Polskiego” na „Republikę Polską”.
• 17 listopada 1918 - Józef Piłsudski mianuje Jędrzeja Moraczewskiego prezydentem ministrów Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej.
• 19 listopada 1918 – wojska niemieckie zakończyły wycofywanie się z Republiki Polskiej.
• 22 listopada 1918 – podpisanie dekretu o podstawach ustrojowych państwa polskiego. Józef Piłsudski obejmuje urząd Tymczasowego Naczelnika Państwa.
• 27 grudnia 1918 – wybuch powstania wielkopolskiego w Poznaniu.
Do 1937 PPS świętowała rocznicę niepodległości 7 listopada, na pamiątkę utworzenia Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej.
Dzień 11 listopada ustanowiono Świętem Niepodległości dopiero ustawą z 23 kwietnia 1937 roku, czyli prawie 20 lat po odzyskaniu niepodległości i do czasu wybuchu II wojny światowej święto obchodzono tylko dwa razy – w roku 1937 i 1938. Od 1926 r. Podczas okupacji hitlerowskiej w latach 1939–1944 oficjalne lub jawne świętowanie, podobnie jak i każde inne przejawy polskości, było niemożliwe. W 1945 ustanowiono Narodowe Święto Odrodzenia Polski, obchodzone 22 lipca, w rocznicę ogłoszenia Manifestu PKWN (1944); zniesiono jednocześnie Święto Niepodległości ustanowione w 1937. W PRL wielokrotnie organizowane w całym kraju przez opozycję manifestacje patriotyczne były w okresie stalinowskim i po wprowadzeniu stanu wojennego tego dnia brutalnie tłumione przez oddziały ZOMO, a ich uczestnicy aresztowani przez Służbę Bezpieczeństwa.
Święto obchodzone 11 listopada zostało przywrócone przez Sejm PRL-u IX kadencji ustawą z 15 lutego 1989, lecz pod nieco zmienioną nazwą: Narodowe Święto Niepodległości.
Kiedyś nasi ojcowie ryzykowali życiem, by wspólnie świętować to wydarzenie. Dzisiaj my, ich dzieci, nie umiemy docenić wagi niepodległości. Szkoda. Ja nie chcę takiego świętowania. Zrobię to po swojemu. Pójdziemy na spacer ulicami, a nad naszymi głowami łopotać będą flagi. W domu siądziemy razem i podczas podwieczorku, przy kawie lub herbacie opowiem synowi o przeszłości. Opowiem mu, jakie to ważne, by wiedzieć skąd się przyszło, kim się jest i dokąd się zmierza. Bez awantur, kłótni i obrzucania się błotem. W tym świątecznym dniu przygotuję na obiad to, co moi chłopcy lubią najbardziej. A gdy siądziemy do stołu, będziemy razem. Bo dzisiaj ważne jest, by się jednoczyć. A jak Wy świętujecie ten dzień?

Składniki:

• 1 kg karkówki
• delikat Knorr’a do mięs
• sól
• czosnek
• „smak” mięsny lub bulionetka pieczeniowa
• olej

Sposób przygotowania:

1. Mięso pokroić na cienkie, równe plastry.
2. Każdy oprószyć z obu stron przyprawami: solą, Delikatem Knorr’a, czosnkiem (może być świeży przeciśnięty przez praskę lub granulowany).

3. Do naczynia żaroodpornego wlać trochę oleju, dodać „smak” mięsny.
4. W naczyniu ułożyć warstwami mięso.

5. Jeśli płynu jest mało, dolać trochę wody.
6. Naczynie przykryć i wstawić do piekarnika. Mięso dusić 1 godzinę w temperaturze 200 stopni C. Po tym czasie zdjąć pokrywę i piec jeszcze przez 30 minut.

7. Naczynie wyjąć z piekarnika.

8. Mięso przełożyć do garnuszka, płyn przelać do patelni, zebrać nadmiar tłuszczu z wierzchu, zagotować.

9. Mąkę rozmieszać z zimną wodą, dodać do płynu z pieczenia, zagęścić.

10. Sos wlać do garnka, na plastry mięsa.

11. Podawać z ziemniakami i ulubionymi dodatkami.

Smacznego.