Pijak wg Aleex

Trwa ostatni tydzień karnawału, a więc czas intensywnych zabaw, objadania się smażonymi łakociami, czas hulanki i swawoli. Ten wyjątkowy okres dawniej wykorzystywano organizując bale i reduty (bale maskowe). Były one domeną nie tylko dworów królewskich, ale także pałaców magnackich i dworków szlacheckich. Oczywiście od zasobności portfela zależał rozmiar imprezy. Podczas redut można było zapamiętać się w zabawie, a niektóre swawolne zachowania, delikatne odstępstwa od etykiety uchodziły płazem, bowiem twarze tancerzy skrywane były pod maskami. To zapewniało częściową anonimowość, ale także gwarantowało spontaniczność i beztroskę. Oprócz różnorodnych masek uwagę zwracały pełne przepychu stroje. Były to wykwintne, modne wówczas, toalety uszyte z najszlachetniejszych tkanin, ale również kostiumy tematyczne – wzorowane na mitologii lub starożytnej historii. Szaty musiały być niezwykle efektowne, bogato zdobione klejnotami, złotymi lamówkami lub futrzanymi obszyciami. Zaiste niezwykle musieli wyglądać rozbawieni ludzie przyodziani w tak oryginalne stroje i tańczący bez wytchnienia, aby zdążyć przed stojącym już na progu postem.
Nie byłoby prawdziwego balu lub reduty bez zakąsek. Wykwintny bufet był starannie planowany i perfekcyjnie przygotowany. Tworzyły go: aromatyczne wędliny, ryby, pulpeciki, pasztety i inne przystawki. Obowiązkowe były również słodkości i napoje. Wśród trunków znaleźć można było wina, mocne alkohole, a także poncz, którym najczęściej raczyły się damy. Piwo było zarezerwowane dla pospólstwa, więc na stołach magnackich pojawiało się tylko okazjonalnie.
Ten niezwykły klimat dawnych zabaw można poczuć także i dziś. Coraz częściej zwykłe współcześnie organizowane spotkania mają charakter tematyczny. Decydując się na udział w nich, musimy sięgnąć po określone stroje. Nie zawsze lubimy to robić, obawiamy się śmieszności, ale czasami warto postawić na spontaniczność, ulec powiewowi przeszłości i, zakładając kostium, przenieść się w minioną epokę.
A jeśli podczas zabawy będziemy mieli okazję, by spróbować pysznego ciasta, to proponuję, by zamknąć oczy, zapomnieć o kaloriach i delektować się jego smakiem oraz wyjątkowością trwającej chwili.

Składniki:

ciasto:
• 9 białek
• 2/3 szklanki cukru pudru
• 1 i 2/3 szklanki wiórków kokosowych
• 1 i 1/4 szklanki suchego maku
• 5 żółtek

krem:
• 30 dag masła
• 1/3 szklanki cukru pudru
• 3 budynie waniliowe (porcje na 1/2 l mleka)
• 1 litr mleka
• 4 żółtka

dodatkowo:
• 1,5 opakowania okrągłych biszkoptów
• duża polewa czekoladowa
• 1 szklanka wódki
• 1/3 szklanka wody
• kilka plastrów pomarańczy w alkoholu

Sposób przygotowania:

1. Przygotować ciasto: ubić sztywną pianę z 9 białek, dodawać stopniowo 2/3 szklanki cukru pudru i ubijać dalej. Dodać żółtka i delikatnie wymieszać.
Piankę delikatnie połączyć z wiórkami i makiem (nie mielonym i nie parzonym).
Formę wyłożyć papierem do pieczenia. Wyłożyć ciasto. Piec przez ok. 25 min. w temperaturze 160-170 stopni C.







2. Przygotować krem: w 1,5 szklance mleka rozmieszać proszek budyniowy, cukier puder, żółtka. Pozostałą część mleka zagotować. Na wrzące mleko wlać rozmieszane składniki, ugotować gęsty budyń. Ostudzić. Utrzeć masło na puszystą masę, dodawać porcjami zimny budyń, starannie wymieszać, aż powstanie krem.







3. Na ostudzone ciasto kokosowo-makowe wyłożyć krem budyniowy.



4. W miseczce rozmieszać wódkę i wodę. W mieszaninie maczać biszkopty. Powinny być dość mokre, ale należy uważać, by się nie rozpadły. Nasączone ciasteczka układać na kremie budyniowym.



5. Plastry pomarańczy pokroić na kawałeczki, można oddzielić skórkę i wykorzystać sam miąższ. Ułożyć owoce w wolnych miejscach między biszkoptami.





6. Przygotować polewę. Ciasto polać polewą czekoladową, można posypać wierzch wiórkami kokosowymi.





Smacznego.